yox — əd. 1. Xəbər mənasında. Bir şeyin hazırda, yaxud ümumiyyətlə olmadığını bildirir (var ziddi). Yeməyi bol, iştahası yox. – Var evi – kərəm evi; Yox evi – vərəm evi. (Ata. sözü). Yox vaizin sözünə sözüm kim, behişt var; Kuyin bir özgə, cənnəti… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
var — 1. 1. sif. Olan, mövcud olan. Var qüvvə ilə çalışmaq. Var gücünü sərf etmək. Var gücü (qüvvəsi) ilə – bütün qüvvəsini gərginləşdirərək, sərf edərək. Var qüvvəmizlə işləməliyik. – Elə bu zaman maşından düşən zurnaçılar ordlarını doldurub, var… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nallanmaq — məch. Nal vurulmaq. Dağlarda qar səsi var; Yox deyil, var səsi var; Kəhər atlar nallanır; Yenə səfər səsi var. (Bayatı) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
küləçə — (Şəki) qolunun ağzına və ya yaxasına xəz dəri qoyulmuş paltar, ləbbadə. – Gelinnıx dö:rünnən qalan var yox bir dənə küləçəm var, vəssalam … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
aman-zaman — sif. dan. Tək, var yox, yalnız, vahid. Aman zaman bir oğlu var … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dirilik — is. 1. Diri, canlı cismin halı, diri halda olma; sağlıq. Ölü öldü, diriyə dirilik gərək. (Ata. sözü). // Varlıq, mövcudluq, var olma, mövcud olma. <Qədir:> Mən yekəlikdə adamın diriliyini danırlar. M. C.. 2. Həyat, yaşayış, güzəran.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lüt-üryan — sif. 1. Lüt anadangəlmə, lümlüt. Məcidin göldə suyu şappıldadaşappıldada qol qanad çalması, sonra da lütüryan z. çay qırağında oynaması Xırdanı lap darıxdırdı. S. R.. Lüt üryan olmaq – lüt anadangəlmə olmaq, lümlüt olmaq. <Fatmanisə:> Lüt… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vur-tut — Cəmi, hamısı, ancaq, var yox. <Şaqqulu:> Vur tut səkkiz manat pul var idi. C. C.. <Baxış oğlu Həsənin> anası isə gözünün yaşını töküb, vur tut bir dənə balasının əlindən getməsinə ağlayırdı. B. T.. <İdris> burada olanda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mətürkət — (Tovuz) var yox, vardövlət … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
həst-nist — f. var yox … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
